“Hafıza hem kişisel deneyime hem de belirli bir bağlam içinde binanın farklı temsillerine dayalı. İnşaat bittikten ve insanlar bina aracılığıyla etkileşime geçmeye başladıktan sonra, bina başka bir şeye dönüşüyor. Kamusal ve kişisel fotoğraflar gibi imge katmanları da bir binanın hafızasını oluşturuyor; bina tekil bir bina olmaktan çıkıyor… Kullanıcının hafızasıyla ve kimliğin temsili olarak hafızayla uğraşmayı seviyorum. Bir eve taşındıktan sonra iç mekanı hem ihtiyaçlarınız hem de kimliğinizin temsili doğrultusunda tasarlar, yaratırsınız. Her ne kadar evi özel alan olarak tanımlasak da, kamusal alanda kendimize biçtiğimiz rolün mekanı olarak da düşünebiliriz. Evde oluşturduğumuz mekan kurgusu, satın aldığımız mobilyalar ve nesneler olduğumuz kişi kadar, olmayı istediğimiz kişinin de tanımını kurarlar. Evlenince bu durum daha kurumsal bir hal alabilir. Yeni evli çifti ziyarete gelen birçok konuğa ev dolaştırılır. Böyle bakınca, iç mekana dair kişisel kararlara çoğunlukla toplumsal kodlar ve mimarlık kültürünün önermeleri rehberlik eder.”
—Metehan Özcan
Alıntı: Places of Memory / Hafıza Mekanları (İstanbul: İKSV, 2014): 179

Metehan Özcan
Recipes No 24, 2014
85 adet Sintra üzerine sıvanmış arşivsel pigment baskı ile projeksiyondan oluşan enstalasyon
Çeşitli boyutlarda

Hukukçular Sitesi’ndeki yaşam üzerine bir çalışma olan Recipes No 24 ile Özcan dekorasyon, arzu nesnesi ve değişim gibi konuları hem kendi çektiği hem de kimi bina sakinlerine ait  fotoğraflarla sunuyor. (Hukukçular Sitesi, Haluk Baysal ve Melih Birsel, 1958-1967)

Metehan Özcan
First Geographies, 2014
Projeksiyon

“Doğduğunda seni eve geri getirdiler. Gözlerin seçmeye başladıktan sonra gördüğün ilk orman halıdaydı. Altına saklandığın ilk ağaç bir sehpaydı.” 
—Metehan Özcan
Özcan’ın Temasta Üretilmiş, İçeri isimli çalışmasından alıntı